Σκέψεις...

Θα επισκεφτώ την Κρήτη σε λίγες μέρες και πριν από 28 μέρες έκλεισα ένα χρόνο μακριά της. Άθελα μου έρχονται διάφορες σκέψεις στο μυαλό.
Όχι δεν θέλω να γυρίσω πίσω. Ίσως θα έπρεπε όμως να είχα τρενάρει λίγο την επιστροφή μου.
Όχι δεν μετάνιωσα που έφυγα και την άφησα, αλλά όσο ήμουν εκεί είχα την ελπίδα της επιστροφής, που όλα θα έφτιαχναν ως δια μαγείας με την μετακόμιση μου στην Αθήνα.
Ενώ τώρα δεν έχω κάποια ελπίδα, κάτι να περιμένω. Όσο ζω ελπίζω βέβαια, αλλά πολύ αόριστα.
Όπως και να το κάνεις, άλλο «θα γυρίσω στην Αθήνα», ξεκάθαρος στόχος, πραγματοποιήσιμος κι άλλο «θα φτιάξουν τα πράγματα». Πως θα φτιάξουν, τι πρέπει να κάνω εγώ για να φτιάξουν, τι θέλω εγώ για να φτιάξουν.
Βέβαια όλο αυτές οι ερωτήσεις σε κάνουν να ξεβολευτείς από τον καναπέ ή την πολυθρόνα που κάθεσαι και να ψάξεις για κάτι το καλύτερο, το διαφορετικό.
Ώσπου να συνειδητοποιήσεις όμως ποιο είναι αυτό το καλύτερο για σένα, είναι μια περίοδος γκρίζα και επίπονη βεβαίως βεβαίως. Κι ως κατεξοχήν τεμπέλα δεν μ αρέσουν τα επίπονα. Και γιατί να μου αρέσουν δηλαδή? Μαζόχα είμαι? Μερικές φορές βέβαια νομίζω ότι είμαι.
Σκέφτομαι ότι ένας χωρισμός σίγουρα είναι δύσκολο πράμα και το έχω ζήσει και ποτέ δεν μου φάνηκε πιο εύκολο, αντιθέτως κάθε φορά μου φαίνεται και πιο δύσκολο.
Αλλά αυτό που ζω δεν είναι εξίσου δύσκολο? Γιατί δεν είναι χωρισμός, άρα δεν μπορώ να τα βάψω μαύρα. Θεωρητικά δεν είσαι μόνη, έχεις τον άνθρωπο σου, άρα δεν μπορείς να γκρινιάζεις. Ταυτόχρονα δεν μπορώ να έχω τον άνθρωπο μου στην καθημερινότητα μου, δεν μπορώ να έχω τον άνθρωπο μου στις διακοπές μου, παρά μόνο «δυο μέρες μόνο» που λέει και το τραγουδάκι. Που κι αυτές οι δυο μέρες έχουν αρχίσει να με κουράζουν, αφού δεν μπορείς να κάνεις κάτι με τους φίλους σου και μετά τις δυο μέρες είσαι ακόμα πιο χάλια ή ακόμα μια φορά χάλια, ακόμα ένας μικρός χωρισμός.

Αλλά ξέφυγα από το θέμα μου μάλλον. Αν και δεν είχα θέμα. Βέβαια γράφω κάτω από το θέμα «Κρήτη». Θα πάω Κρήτη λοιπόν για σχεδόν 3 μέρες. Θα δω παλιούς γνωστούς και μέρη και χαίρομαι γι αυτό αν και σκέφτομαι όλα τα παραπάνω κι άλλα πολλά που για καλή σας τύχη δεν προλαβαίνω να τα αραδιάσω γιατί ως γνωστόν το μυαλό πολύ πιο γρήγορο από το χέρι κι ας ξέρει και τυφλό!!!

Συνήθως τα γραπτά μου είναι ξεκάθαρα και τα ξαναδιαβάζω πριν τα αναρτήσω. Αυτή την φορά δεν το κάνω. Ότι μου ερχόταν στο μυαλό έγραφα. Έτσι για αλλαγή. Περαστικά σας και φυσικά περαστικά μου!!